آغوش
- يكشنبه, ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۱:۳۰ ق.ظ
اغوش هایی پر ازاوارگی
سوی تنهایی به غروبی غمگین
به کمان دررفته ازتاسفی کلافه
توان دستایی که با ربنابه دعا هویدامیشود.
دستانی به بلندای اتنا دردنیا
ولی مشتی که ازتنهایی گره شده
خودراپیام دلقکی به زیبای لبخنددوستان
پرازاغوش دلتنگی بازهم اخمی تازه دارد
اغوش مرابه بازی گرفتن عادت دادی
خنده زیرلبی خون صدقاتل به تن دارد
گریه وخنده تلخ من ازتنهایی نیست
زاغوشم توان یک حسرت رابه خنده وا نکن
غنچه اغوش من درگیریک شکفتن است
ربنانونهال دستای کوچکموتوپرپروانکن
مثل انارزدلتنگی به خوددل میگشاییم
همچوپسته به صدغصه اواره ام ..اما
تنم ازخنده شادولبم ازدلتنگی های خندان
بگواواره اغوشم امشب
همین نغمه ی ناموفق را
شبی من مهمان اغوشمم
ازاین اغوش سهم من کجاست
یاحسرت،تنهایی،بغض،اوارگی
یاکه اغوشی بگشاتنهاییم را
یاسهمی دراین خیانت دارم
خدایایابغضم بترکون یااوارگیم تمدید
یاکه اغوشم بگیرزاین ترنم سنگین
""س،اعظامی""
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.