کوچ

ای عشایرببرمرابه هوای آن کوچ ایلت/
روی آن تلواره بنوشم دوغ چمترو کره کولین خیگت/
ازرقص چمتر بادست ملارماست میشود کره ودوغ/
ازچل به لواکه میرودخیگ و مشک وپنگول کره دون/
رک وتیره ولودر دوداریک قاش مدور/
حوشاحصارمیشود ورزنه یک درتا/
درزندان یک آغل سربه طناب تری میرود/
اندرچاله کپر شیروره به نکاراندازه میشود/
یک اسب قره جل میشودبه هوای پیک یک عروس /
چقه جناره شاه دامادزنان ایل را به کل سرومیخواند/
خورجین عروس ایل پراز رشمه گل اوسارمیشود/
هدیه ایست برتن اسب که جای گل می کارند/
بدرقه راه عروس اسفنددودوخون گوسفندی به راه/
پای هردوآغشته به خون به بهون صحراحجله میبندند/
عروس به تمدارمیزندآغازیک بافت جاجیم را/
داماددریک زین اسبش رادهنه واوسارمیکند/
فصل کاردرکلوروبنه وکنک بافه وداس/
آخون جخون بااوسه درزیرپای ورزاآلون میشود/
کودکی درکپربسته به تلوری وتلاری/
به خواب ایل خوددرتهته کوچ میخواهد/
"سعیداعظامی"