بادکنک
- يكشنبه, ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۱:۲۸ ق.ظ
بغضم رانترکانید،دلتنگیهایم به تنگ امده
صبرم دهیدخودم بادبادک ناگهانیم
سردوگرمت که شدم،پرازهوای خالیم
تمنااین است به هوایم دارت رهانکن
گاهی پرشدن دلتنگی یکجامی ترکد
به هوای پنچری عادت وصله دارم
پرازبغضم درهیاهوی کوچه نیشت میزنن
به ارامش بادبادک درهوایم شلیکت میکنن
اسمانت جاداردمراازمین براندازوببر
حرفهای بادکنکی مرابه زمینت میزنن
تاکه ببردنم زاسمان ادمای زمینت ببریدن
سرودست دلتنگیهای مرازمین گلنگی کجا
ازاسمان بادبادکام به زمینت خیره ام
نمیخوانم توراازعرشی که هستم.
به یکجادلتنگ اسمانم زمینت گور مرده هایت
""س،اعظامی""
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.