ادامه دارد

مبادابیفتدخط تیره میان من وتو،
ازدیوارشعرم سنگ کنندبین من وتو نکندکاغذشعرم مچاله شودبه زباله، خامه اشناست توباز کن نامه من وتو...
انقدرشعربسرایم تا ک اعتراض شود،
اگرمحکوم به حبس شودخانه من وتو
"م.سعیداعظامی"

تنها

حکایت کوچه ماست مردی که آواز می خواندبادستهای شب تنها...."س.اعظامی"

علاج

لاعلاجهارابایدنوشت تابخوانند.چون این غده های ترواشی جزسرطان ترشح نمیکنند.کاش شیمی درمانی عمومی بود "سعید.اعظامی"